“Een-op-eenbegeleiding is de grootste troef in een stage thuisverpleging”

Thuisverpleegkundige
Margot Demuynck van i-mens
ondersteunt al 2 jaar studenten in
hun stage thuisverpleging.
Ze geeft ons een kijk in haar job
als stagebegeleider en laat weten
wat een stagiair kan verwachten
van zijn of haar stage.
Wat mag een student
verpleegkunde verwachten
van jou?
Margot: In het middelbaar was
anatomie een vak dat mij echt lag.
Dat heeft me doen beslissen om
verpleegkunde te gaan studeren,
ook al had ik toen nog geen duidelijk
beeld van wat de bacheloropleiding
juist inhield. Pas tijdens mijn wekenlange
stages kreeg ik meer en meer
interesse in verpleegkunde.
Welke meerwaarde
bied jij studenten?
Margot: Omdat ik overkoepelend
werk over de equipes heen, heb
ik zicht op alle lopende zorgen.
Daardoor kan ik erg goed inspelen
op de stagedoelen van de student.
Moet de student een bepaalde
ervaring opdoen? Dan plan ik hem
of haar in op de rondes met die
specifieke zorgen. Studenten die dat
willen, kunnen ook eens proeven
van projecten zoals Onco at Home,
Negatieve Druk of Thuishospitalisatie.
Die brede waaier is volgens mij een
immens voordeel ten opzichte van
bijvoorbeeld een ziekenhuisstage.
Welke andere voordelen
heeft een stage in de
thuiszorg?
Margot:: Ik ben ervan overtuigd dat
de een-op-eenbegeleiding onze
grootste troef is. De verpleegkundige
neemt de student mee op de baan,
kan heel gericht feedback geven en
snel bijsturen. Er is nooit ‘concurrentie’
van andere stagiaires die ook zaken
willen oefenen en ervaringen willen
opdoen. Elke ronde en elk bezoek
biedt dus een schat aan leerkansen.
Verder kan de student zich ook
verdiepen in het verlenen van totaalzorg.
Want mensen thuis verzorgen,
confronteert je met hoe ze leven. In
de thuisverpleging staat een diepgaande
vertrouwensrelatie dan ook
centraal. Die kan je pas aangaan als je
dagelijks zorg verleent bij iemand.
Hoe evalueer jij studenten?
Margot: Evaluaties gebeuren tegenwoordig
vooral door de begeleidend
verpleegkundige. Als ik dat
ben, dan heb ik vooral oog voor
het leerproces en dat de student
rekening houdt met feedback. Ook
goede communicatieve skills vind
ik belangrijk, om een band op te
bouwen met een patiënt. Dat je als
stagiair respectvol en beleefd bent,
vind ik evident. Verder evalueer ik op
technische skills en medicatiekennis,
want als student moet je de meest
voorkomende geneesmiddelen in
de thuiszorg en de (contra-)indicaties
zo goed als van buiten kennen. En tot
slot verwacht ik van derde- en vierdejaarsstudenten
de nodige proactiviteit.
Bijvoorbeeld dat ze de nood
aan een multidisciplinair overleg
(h)erkennen, of dat ze zelf de nood
aan andere diensten kunnen
inschatten en signaleren.
Leer jij ook bij van
de studenten?
Margot: Absoluut! Ik hou van de
frisse kijk die ze hebben. Bovendien
krijgen ze in hun opleiding de meest
recente informatie, zodat ook ik blijf
uitgedaagd worden.
“Ik hou van
de frisse kijk die
studenten hebben„
• Camille Collignon
• Leeftijd: 25 jaar
• Woonplaats: Overijse
• Aantal jaren ervaring als thuisverpleegkundige:
1,5 jaar
Waarom koos je voor deze job?
Ik zorg graag voor mensen. Dat ik verpleegkunde
zou gaan studeren, stond in de sterren
geschreven. Maar ik had geen idee welke
richting ik zou uitgaan. Tot ik stage liep in de
zelfstandige thuisverpleging. Ik kwam elke dag
thuis met een brede smile. De patiënten, het
team, de job… ik heb er vanaf dag één mijn
hart aan verloren!
Wat vind je zo fijn aan de job?
Het sociale, relationele aspect spreekt me
enorm aan. Als thuisverpleegkundige kom je
in contact met mensen uit alle lagen van de
samenleving. Je komt bij hen thuis. En achter
elke deur schuilt een ander verhaal. Soms
schrijnend, maar gelukkig wordt er ook veel
gelachen.
Verder hou ik van de afwisseling – van een
simpele basiszorg tot complexe situaties
waarbij een interdisciplinaire aanpak nodig is.
Zo kom ik in aanraking met alle zorgdisciplines:
geriatrie, psychiatrie, wondzorg, oncologie, …
En daar houdt het niet op, want de eerstelijnszorg
blijft evolueren. Daardoor kan ik als
persoon en professional blijven groeien.
Hoe was het om te starten tijdens
de coronacrisis?
Bijzonder. De sociale omgang met de patiënten
liep wat afstandelijker, maar toch was er
ook meer nabijheid. Wij waren soms de enigen
die bij de patiënt over de vloer kwamen.
Tijdens de COVID-19-pandemie werd me ook
duidelijk hoeveel we als zelfstandig verpleegkundigen
kunnen betekenen in de eerstelijnszorg.
Buiten mijn vertrouwde takenpakket, heb
ik bijvoorbeeld ook testen afgenomen in een
testcentrum en meegeholpen in een
vaccinatiecentrum.
Altijd bezig dus! Hoe laad jij jouw batterijen
terug op?
Ik ga regelmatig eens uitwaaien aan de zee.
Zonnen, rusten, bijpraten, een drankje in de
surfclub, gezelschapspelletjes spelen, …
Dat is puur genieten voor mij!
“Al op dag één van
mijn stage ben ik mijn
hart verloren„
Ben jij ook iemand met wat
ervaring op de teller en heb
je interesse in een job als
stagebegeleider?
Lees dan snel ‘In de brievenbus’
op pagina 22, want we
ontvingen er een vraag over!